تنهایی

خیلی وقته دنبال یه نفر می گردم که تکیه گاه خسته گیهام بشه. خیلی وقته دنبال یه جفت گوش شنوا میگردم برای شنیدن قصه ی تلخ غصه هام. خیلی وقته دنبال خاطرات گمشده تو غبارم می گردم. خیلی وقته احتیاج به یه نفر دارم برای گذاشتن سرم رو شونه هاش..شونه هایی به وسعت تحمل همه دردها... برای باریدن تو بغلش برای دلداریهاش. خیلی وقته منتظر رسیدن شبی ام که بی انتها نباشه ...که طلوع صبحش طلوع دردها و رنج های من نباشه ...که هر ثانیه اش به اندازه ی 1 سال نگذره ...که آروم بگذره بدون اشک ...بدون یاد تو... خیلی وقته تلاش میکنم تا فراموش کنم هر چی که بود..هر چی که گذشت... نمیدونم اگه خدا نبود اگه این امید نبود که هر لحظه یکی هست که پا به پای من جلو میاد چی می شد؟ اما من هنوز دنبال یه نفر می گردم که کوله بارش را جمع کنه و همراه من سفر کنه تا انتهای جاده بی کران تنهایی..............

اللهم عجل اللولیک الفرج

پنجشنبه 12 آبان 1390 - 2:50:53 AM